Teksten
-
Verhaaltjes:
EEN LACH VOOR MENSEN BOVEN DE 50
Deze tekst doorsturen naar uw vrienden via email
Een lach voor mensen boven de 50
Toen ik mijn Blackberry kocht, dacht ik aan de zaak van 30-jaar die ik runde met 1800 werknemers, allen zonder een mobiele telefoon die muziek speelt, video's en foto's neemt en met Facebook en Twitter communiceert. Ik ondertekende onder dwang voor Twitter en Facebook, zodat konden mijn zeven kinderen, hun echtgenoten,
13 kleinkinderen en 2 achterkleinkinderen met mij op de moderne manier kunnen communiceren. Ik kwam er achter dat ik met zo iets eenvoudigs als Twitter met slechts
140 karakters ruimte om kon gaan.
Dat was al voor een van mijn kleinkinderen me op zadelde voor Tweeter, Tweetree, Twhirl, Twitterfon, Tweetie en Twittererific Tweetdeck, Twitpix en alles wat een bericht naar mijn mobiele telefoon en elk ander programma binnen de tekst Wereld verzendt.
Mijn telefoon piepte om de drie minuten met de details van alles behalve de darmbewegingen van de volledige volgende generatie. Ik ben niet bereid om zo te leven. Ik houd mijn mobiele telefoon in de garage in mijn golftas.
De kinderen kochten voor mijn laatste verjaardag een GPS omdat zij denken dat ik af en toe de weg niet weet naar de de kruidenierswinkel of bibliotheek. Ik bewaar dat in mijn gereedschapskist met de Blue tooth [het is rood] telefoon waarvan ik verondersteld word om te gebruiken wanneer ik rijd. Ik droeg het een keer en bevond me in de buurt van H&M toen ik met mijn vrouw sprak en iedereen binnen 50 meter keek naar me. Ik moest mijn gehoorapparaat uit doen om het te gebruiken, en ik sprak een beetje luid.
De GPS stond leuk op mijn dashboard, maar de dame van de GPS, die sprak, was de meest ergerlijke persoon die ik sinds lange tijd was tegengekomen. Om de 10 minuten zei zij sarcastisch, opnieuw berekenen. U zou denken dat zij aardiger zou kunnen zijn. Het was alsof zij me nauwelijks kon tolereren. Zij liet een diepe zucht om me daarna te vertellen om een u-bocht bij het volgende licht te maken. Als ik dan rechts af sloeg nou ja, het was geen goede verhouding.
Wanneer ik nu werkelijk de weg niet meer weet, bel ik mijn vrouw en vertel haar de naam van de dwarsstraten en als zij zich op de zelfde toon begint te ontwikkelen als Gypsy, de GPS dame, weet ik tenminste dat zij van me houdt
Om volkomen openhartig te zijn, probeer ik nog steeds te leren om de draadloze telefoons in ons huis te gebruiken. Wij hebben deze nu 4 jaar maar ik ben er nog niet uit hoe ik drie telefoons tegelijkertijd moet bedienen terwijl ik onder stoelkussens moet zoeken en in badkamers en de vuile wasmanden moet controleren wanneer de telefoon gaat.
De wereld wordt te complex voor me. Zij maken me zelfs gek als ik naar de kruidenierswinkel ga. Je zou denken zij zelf wel iets konden regelen maar dit plotselinge Papier of Plastic? telkens als ik mijn boodschappen heb gedaan. Ik kocht een paar van die stoffen tassen om aan dit soort vragen te ontkomen, maar ik vergeet steeds om hen met me mee te nemen.
Nu werp ik het terug naar hen. Wanneer zij me vragen, Papier of Plastic? Ik zeg enkel, is niet van belang. Ik ben bi-zakkeble. Dan is het aan hun om me aan te staren. Ik werd onlangs gevraagd of ik tweette. Ik antwoordde, Nee, maar ik laat een heleboel scheten.
P.S. Ik weet dat niet ieder van jullie boven de 50 zijn maar het is bedoeld voor hen, die het wel zijn.
Wij senioren hebben geen gadgets meer nodig. De afstandsbediening van de TV en de garage is zo ongeveer alles waar wij mee om kunnen gaan.
Hits: 15.181
-
Score: 80% (10)
Willekeurige
teksten
Wil je een treinkaartje kopen, Nee, niet naar de balie lopen, Daar is niemand meer te zien, je kaartje komt uit een machien. Je moet dan overal op drukken in de hoop dat het zal lukken. Pure zenuwsloperij, achter jou zie je een rij kwaad en tandenknarsend staan, want de trein komt er al aan. Bij de bank wordt er geen geld netjes voor je uitgeteld. [...]
Je fotorolletje naar een ontwikkelingsland sturen is nooit grappig Chauffeur zijn op een collectebus is nooit grappig Een tor die kleine kevertjes lastigvalt, een torpedo noemen is nooit grappig Een homo aanrijden en daarna een ster in je voorruit, is nooit grappig Een blondje in een smart is nooit grappig Een student die wiet verbouwt een teelbal [...]
Luchtvaartmaatschappijen ALITALIA Airplane Lands In Tokyo And Lugage In Atlanta Always Late In Take-off, Always Late In Arrival A Little Italian Tradition And Lotsa Italian Attitude DELTA Denk Er Liever Toch Aan KLM Kan Mischien Landen Keeps Losing Money Koninklijke Luchtvaart Moordenaars SABENA Sex Aan Boord En Niets Anders Schijt Aan Belgische En [...]
(Kade Bruin) Ik herken je niet, maar ik kan je wel thuis brengen. Tombola: de koelkast is op een jong paar gevallen. Mijn vrouw is een lot uit de loterij, helaas niet het winnende. Als u niet rookt, laat ik geen wind. Wees aardig voor rokers, iedere sigaret kan de laatste zijn. Ik ken een vrouw, die had haar benen genummerd. Dan kon ze ze beter uit [...]
Er leefde eens een arme houthakker, die Parihuana heette. Hij had een heel bazige vrouw, Marihuana. Ze hadden twee kinderen en die waren Hash en Wietje gedoped. Wietje speelde met haar barbituraten en Hash speelde met Stuffie, zijn hondje, en zijn kat Morfientje. Marihuana zei: We moeten iets doen." Ze hadden namelijk niets meer te eten. Parihuana [...]