Teksten - Dag uit het leven: EEN DAG UIT HET LEVEN VAN EEN PENDELENDE AMBTENAAR.
Een dag in het leven van een pendelende ambtenaar.
Ring Ring Ring... Het is 06u30 en de wekker loopt af. Tijdens het wakker komen bedenk ik even welke dag het vandaag is: dinsdag. Pech want dit is een dag dat ik niet mag thuiswerken maar verplicht naar kantoor moet gaan. Dus nog even de snooze knop drukken.
Om 06u35 de wekker loopt opnieuw af. Helaas toch maar opstaan en me dus klaar maken om te gaan werken. Snel een douche nemen en mijn brooddoos vullen, boterhammen met kaas en hesp. Na het ochtendnieuws vertrek ik naar het station. Aangekomen aan het station merk ik dat de trein zoals gewoonlijk vertraging heeft. Niet erg dan doe ik een babbeltje met een collega pendelaar op het perron.
Sinds het telewerk mogelijk is zie ik amper nog collega's meer op de trein, dus ik zit heel alleen in mijn hoekje de krant te lezen. Omdat de rit lang duurt doe ik ook even een dutje nadien. Wanneer de trein de hoofdstad nadert kom ik terug wakker en maak ik me klaar met door de badge rond mijn hals te hangen en mijn aktetas met de laptop te nemen.
Ik stap uit op het perron en ga op het gemak naar het metrostation om daar de metro te nemen. Helaas is het dinsdag dus het is nog erg druk maar ik kan er juist nog in. De eerste halte moet ik er weer af want daar is ons kantoor al.
Bij het binnenstappen leg ik mijn badge op het poortje en kom zo binnen. Vervolgens neem ik de lift naar de eerste verdieping. Daar aangekomen zie ik twee collega's van andere diensten die ik al lang niet meer gezien heb. Ik ga goeiedag zeggen en blijf nog wat verder babbelen over de familie en de kinderen.
Een uurtje later voel ik toch de drang om mij eens voor mijn laptop te zetten. Ik neem eerst mijn toetsenbord en muis uit de locker en sluit deze aan op het scherm van onze gedeelte bureau's. De laptop start op, ik typ mijn wachtwoord in en open Outlook en Teams.
Pfff, weeral 30 mails sinds gisterenavond, en ook 5 vragen via Teams. Dus snel mezelf in niet-storen zetten in Teams zodat ik rustig de mails kan lezen. Maar eerst even de browser openen zodat ik het nieuws en het weer van vandaag kan lezen. Na 10 min belt een collega me op, maar ik laat rinkelen want ik ben nog bezig met mails. Na nog eens 5 minuten belt dezelfde collega me op voor een vraag in verband met een dossier. Ik open het dossier in ons programma en zie dat dit dossier bij een andere dienst vast staat en antwoord dat aan mijn collega.
Vervolgens doe ik verder met mijn mails. In de eerste mail van Facebook zie ik dat er vandaag twee vrienden verjaren, snel even een berichtje op hun profiel posten. In de voorlaatste mail staat een superpromotie van een elektrozaak van een TV, dit heeft natuurlijk mijn interesse gewekt. Even opzoeken wat de specificaties zijn. Die ga ik kopen! Snel even inloggen op de site, betalen met de bankkaart en morgen laten leveren. Morgen want morgen is een thuiswerkdag. Voila de mails zijn er door, eerst nog de laatste mop op LachJeKrom.com lezen en dan ga ik beginnen met mijn eigen dossiers, ik heb er zeker 5 te doen vandaag.
Het is 10u, dus tijd voor een koffie. Dus even naar het 2e verdiep deze gaan halen. Daar zie ik nog een collega van de buitendienst, dus ik sla nog een praatje want dat is zeer lang geleden dat ik die nog gezien had. Na het praatje keer ik terug naar mijn bureau.
Pop, het is 10u55 en de stand-up begint binnen 5 minuten. Ik verplaats me naar het vergaderlokaal en start daar het futuristisch dynamisch scherm op. De drie collega's op kantoor komen erbij en de 4 collega's die mogen thuiswerken vandaag verschijnen op het scherm. We moeten 5 minuten wachten op collega één die heeft laten weten iets later te zijn en collega twee zegt iets maar wij horen het niet, dus die moet eerst zijn laptop opnieuw opstarten. Om 11u12 zijn we er allemaal en beginnen we eraan. De eerste vier collega's melden dat ze verder werken aan hun dossiers en er niets speciaals te zeggen is. Ik zeg dat het deze ochtend weer druk was bij mij. We gaan verder met de punten van vandaag tot we op het punt van de verloven toekomen.
Zes collega's willen tegelijkertijd verlof nemen tijdens de paasvakantie. Ik ook dus ik laat me niet doen. Na wat morren geeft één collega toe om zijn verlof te annuleren. Ziezo probleem opgelost.
Etenstijd! Ik ga naar de cafetaria om met mijn vriendinnen samen onze lunch te eten. We blijven verder keuvelen tot rond een uur of twee. We spreken af om volgende week dinsdag opnieuw hetzelfde te doen, maar mijn ene vriendin zal niet komen want die heeft een extra dag verlof zonder wedde genomen.
Ik keer terug en doe verder aan mijn dossiers. Na een halfuur neem ik nog een korte pauze voor een koffietje op het ander verdiep. Ik zie echter mijn chef toekomen bij het koffieapparaat dus keer terug om niet gezien te worden. Een kwartiertje later is hij er niet meer dus ga ik mijn welverdiende koffie halen.
Na de koffie komt de chef toch nog eens langs om te vragen als ik dat moeilijk dossier al klaar heb. Ik antwoord dat ik moet wachten op antwoorden van andere collega's en ik het dus nog niet kan afsluiten, en ik al werk genoeg heb zonder dat ambetant dossier. Klagend gaat mijn chef terug weg. Oef probleem afgewend.
De klok nadert 15u30 en heb net het voorlaatste dossier afgewerkt. Beginnen aan een nieuw dossier heeft niet veel nut want ik sluit binnenkort toch af. Morgen kan ik er toch ook nog aan verder werken? Nog even de nieuwssites lezen en me klaar maken om te vertrekken. Om exact 15u59 sta ik aan de poortjes, dus nog één minuutje wachten en ik mag buiten. Door de treinproblemen deze ochtend was ik te laat maar dat was niet mijn schuld, dus ik ga deze uren niet inhalen.
16u00 we verlaten het kantoor en nemen de metro. Gelukkig is die op tijd en kom ik op tijd toe in het station. Daar aangekomen zie ik dat mijn trein 20 minuten vertraging heeft. Dus even vloeken en dan ga ik in de Starbucks een koffietje halen. Dat smaakt. Oei de trein komt er aan dus ik stap op in een tweede klasse wagon. Met mijn titel heb vind ik dat ik wel om een eersteklasse abbonement verdien.
Gelukkig zie ik nog drie vertrouwde treincollega's van vroeger. Ik vraag als ze zin hebben om een kaartje te leggen en dat willen ze. Nog even dat blikje bier openen en rustig naar huis sporen.
Thuis aangekomen zeg ik tegen mijn partner dat ik vandaag moe ben door het vele werken, en dus vanavond wil thuisblijven. Zij gaat akkoord. Ik neem de hond nog even mee naar buiten voor zijn dagelijks wandelingkje. Wanneer ik terugkom staat de tafel al gedekt. Ik zet mij aan tafel en geniet van de menu dat mijn partner opgewarmd heeft. Nog even de afwas in de vaatwasmachine doen en dan plof ik in de zetel om wat TV te kijken.
En de rest van de avond hou ik liever privé. Gelukkig is morgen een thuiswerkdag dus mag ik langer slapen. En het wordt ideaal weer om het gras af te doen, maar eerst nog een afspraak bij de kinesist tijdens de voormiddag.
