Teksten - Verhaaltjes: BIJNA GODDELIJK

Deze tekst doorsturen naar uw vrienden via email
De regen tikte tegen het raam. Ik zat aan het bureau op mijn zolderkamer en speelde doelloos met een balpen. Neerslachtig keek ik naar het werk van vier weken dat voor me lag. Het wou niet vlotten, zoals gewoonlijk. Een gevoel dat ik niet beschrijven kon, deed me plotseling beseffen dat ik niet meer alleen op de kamer was. Ik keek op en zag haar staan, naakt!!! Ze stond kaarsrecht en onbeweeglijk, met een houding die enerzijds bedeesd, verlegen was, maar anderzijds brutaal en uitdagend, ja zelfs spottend. Ondeugend zou ik haar houding willen noemen, indien het woord niet zo kinderachting klonk. Het was of ze met haar houding tartte, alsof ze zei: "nou, kom je nog, of durf je niet? Laat dat werk nou maar met rust. Ik weet dat je best wilt en de verleiding toch niet kunt weerstaan."
Ik kende die houding van haar. Ze stond er op dezelfde wijze als gisteren en eergisteren en als vorige week. Nog nooit, nee nog nooit had ik weerstand kunnen bieden aan deze verleiding. En ze had gelijk. Ik wou best en waarom niet? Met haar was het iedere keer een genot. Maar ik had werk te doen, werk van vier weken zelfs! Natuurlijk kwam het nou ook weer niet op de dag aan, te laat was het toch al. Ik had echter reeds van te voren geweten dat zij vanavond hier zou staan. Ik had mezelf beloofd, ja zelfs gezworen, dat ik deze keer niet aan de verleiding zou toegeven, hoe moeilijk het ook zou zijn. Ik zou in elk geval een deel van mijn werk vanavond afmaken. Ik wendde mijn blik van haar af en probeerde haar te negeren. Echter, ik had me de hele tijd al niet op m'n werk kunnen concentreren en dat wilde nou helemaal niet meer. Regelmatig betrapte ik mezelf erop dat ik weer met mijn mond half open naar haar keek.
Ik schudde, zodra ik me dat bewust werd, krachtig met mijn hoofd en keek weer naar mijn werk. Even later dwaalden m'n ogen weer in extase over haar gebruinde lichaam. Het zwakke licht in de kamer deed haar vochtige huid glanzen en haar rondingen nog beter uitkomen. Wat is ze mooi, dacht ik. Wat me ervan weerhield om haar lichaam perfect te noemen, was het feit dat ze een beugel droeg. Toch was ze gek genoeg die beugel die iets volmaakts, iets perfects aan haar lichaam gaf. Een zwarte stip op een overigens wit vlak deed het wit toch ook witter lijken dan het in werkelijkheid was. Het was ook die beugel die haar zo duidelijk onderscheidde van alle anderen; hij gaf haar iets vertrouwelijks, maar ook tegelijkertijd iets mystieks. Ik weet dat het die beugel is, waardoor ik me zo sterk tot haar aangetrokken voelde, als het geval was! Ik voelde dat mijn slapen begonnen te kloppen. Twee stemmen suisden door mijn hoofd. De ene zacht en doordringend: "niet doen, niet doen...", de andere stem ritmisch en bonzend als de slagen op een manshoge gong: "waarom niet, waarom niet, waarom...?" Deze innerlijke tweestrijd tussen verstand en gevoel was mij zo bekend. Reeds ettelijke malen was deze strijd geleverd. Door mijn haar, dat in slierten voor mijn ogen hing, keek ik naar haar roerloze gestalte. Ik kon de innerlijke weerstand niet meer opbrengen.
De verleiding was te groot. Nogmaals keek ik naar haar, zoals ze er stond... bijna Goddelijk! Ik slikte, haalde de handen uit het haar en stond langzaam op. Het gegons verdween; de strijd was beslecht en de winnaar bekend. Verder strijden had geen enkel nut. Ik dacht toen nog niet aan het gevoel dat me de volgende morgen zou bekruipen; dat rotte gevoel een belofte moedwillig te hebben verbroken. Langzaam liep ik naar haar toe en keek recht in haar glasharde ogen, ogen die me zeiden dat ze wist wie de winnaar was. Ik legde mijn linkerhand om haar taille. Langzaam trok ik haar naar mij toe. Haar huid voelde koel en vochtig aan. De vingertoppen van mijn rechterhand gleden langzaam over haar lichaam. Toen streelde ik haar teder. Mijn ademhaling werd sneller. De linkerhand die ik tot nu toe om haar taille had geslagen gleed nu langzaam over haar rug naar haar slanke hals, onderweg iedere oneffenheid langzaam aftastend.
Uit ervaring wist ik dat ik bij haar voorzichtig moest zijn, heel voorzichtig zelfs, een te krachtige stoot kon haar ineens in beroering brengen, zodat ze onmiddellijk tot haar climax kwam en haar energie bruisend zou verspillen. Mijn beide handen streelden haar hals en gleden daarna langzaam naar haar mond toe. Ik raakte met m'n hand het koude metaal van haar beugel. Met beide duimen duwde ik de beugelstangen naar achteren en verwijderde de beugel. Met een zucht opende ze haar mond. een lichte trilling gleed naar binnen en werd onmiddelijk door haar mond omsloten. Nog dichterbij trok ik haar, m'n mond op zoek naar de hare.
Een schok ging door me heen toen mijn mond de hare omsloot. Mijn tong streek over haar lippen en drong bij haar naar binnen om zich snel weer terug te trekken. Ik verplaatste mijn hand naar de taille en terwijl mijn mond de hare bleef omsluiten, tilde ik haar op. Hoger en hoger tilde ik haar op, tot dat het koele bier overvloedig uit de Grolsch Beugel stroomde en door mijn snakkende keel gulzig werd opgenomen.

Willekeurige teksten