Teksten - Dag uit het leven : VAN EEN FIETS
Deze tekst doorsturen naar uw vrienden via emailVanmorgen ben ik niet opgestaan, ik stond immers nog recht van gisteren. Ik had dringend nood aan wat beweging want ik begon langzaam een kramp in mijn banden te krijgen. Om 10h was het eindelijk zover, iemand nam me vast en nam me mee naar buiten. Hij ging met zijn enorme gewicht op mijn rug zitten, mijn velgen raakten zowat de grond en mijn spaken werden aan alle kanten uitgerokken.
Uiteindelijk zijn we vertrokken, de weg op. Waneer hij echter om een of andere voor mij onbekende reden moest stoppen, trok hij in alle geweld aan mijn oren. Ik piepte van de pijn, amai mijn oren. En toen gebeurde uiteraard het onvermijdelijke, hij had mijn oor kapot getrokken.
Ik mocht dus op visite bij de fietsendokter. Hij schreef mij een nieuwe oorkabel voor en ik kon weer lekker gezond de weg op. Nou ja lekker, met die halve olifant op mijn rug welliswaar, hij heeft voor de rest van de weg nog dikwijls aan mijn oren getrokken, ik ben nochtans braaf geweest. En alsof dat nog niet genoeg was kon die onnozelaar nog niet uitkijken waar hij reed ook. Ik zag het glas al van ver blinken, ik riep nog pssssst, maar het was al te laat, ik had een gat in mijn band.
Weer naar de fietsendokter dus, dat was nu al de tweede keer vandaag. Hij verzorgde mijn bandwonden, deed er wat zalf op en legde toen over de wonden een plakkertje. Zo kon ik er weer tegen voor een tijdje, wat kon er nu nog mislopen.
Ik was weer, kreunend onder het gewicht van die kolos, de baan op gegaan. Het verwondert mij enorm dat ik aan die kasseistroken geen belschudding heb overgehouden. Ik heb er wel mijn velgen verzwikt, maar daarvoor brengt mijn baasje mij niet naar de fietsdokter hoor, nee, hij blijft rijden die slavendrijver.
Ik vond dat het mishandelen nu al lang genoeg geduurd had en besloot om er een einde aan te maken. Ik draaide mijn kop en hop, daar lag die brontosaurus op de grond. Ik ook, maar dat was even bijzaak, ik kon eindelijk eens een beetje rusten.
's Avonds heb ik nog serieus onder mijn wielen gehad omdat ik hem dat geflikt had. Ik denk dat hij in het vervolg wel de auto neemt, dan kan ik misschien eens alleen op stap met dat vrouwenfietsje dat ik in de etalage van de fietsdokter heb zien staan.
Hits: 21.605
Willekeurige items uit TEKSTEN
Er waren eens 4 individuën die de volgende namen hadden : alleman - iemand - iedereen - en niemand.. Er was een belangrijk werk te doen, en men vroeg gewoon aan alleman om het doen. Alleman was er echter van overtuigd dat iemand het wel zou doen. Iedereen had het eigenlijk kunnen doen, maar in werkelijkheid heeft niemand het gedaan. Iemand maakte [...]
Ik lap geen ramen want... Ik hou van vogels en ik wil niet dat ze tegen schone ramen aanvliegen en zich bezeren. Ik zet geen vloeren in de was want..... Ik ben erg bang dat een gast uitglijd en zich bezeert. Dat zou ik vreselijk vinden (en misschien klagen ze mij wel aan). Ik geef niets om de stofnesten want.... Ze zijn goed gezelschap. De meeste v [...]
Mijn worstje, worstje,worstje,gij aardig ding des werelds vrouwen lieveling door u is is een groot genot ontstaan dat van vader op zoon is overgegaan. Zo gij, mijn worstje, er niet moest zijn ware de wereld een dorre woestijn had ik kou,of stond ik heet steeds, lieve worst,waart gij gereed. Toen na het lengen van de jaren in mij de drang kwam om te [...]
Een man klaagt tegen zijn vriend."Mijn elleboog doet echt pijn, ik denk dat ik maar eens naar de dokter moet". Zijn vriend antwoordt: "Nee, dat hoeft niet. In de supermarkt staat nu een computer die sneller en goedkoper een diagnose kan stellen!". " Je plaats enkel een urinestaal in die computer en die vertelt je onmiddellijk wat er met jou aan de [...]
Een week uit het dagboek van een kat. Maandag. Mijn bewakers blijven me vervelen met rare, kleine bungelende speelgoeddingetjes, de plaaggeesten! Zelf dineren ze uitgebreid met vers vlees, terwijl ik gedwongen word van die droge brokjes te eten. Het enige dat me op de been houdt, is de hoop op ontsnapping. Het dagelijks beschadigen van het meubilai [...]
